Dwudziesty szósty dzień ćwiczeń - niestety choroba, a to oznacza tylko lekki rozruch w domu.

Tata:

Niestety mamy ostatnio pecha, bo po pierwsze Konrad jest nadal podziębiony, a ja z uwagi na okoliczności zawodowo obiektywne nie mogę ćwiczeniom poświęcić tak wiele czasu jak poprzednio. Mimo wszystko staramy się chociaż 30 minut (0,5 punkta) poćwiczyć w domu, by tylko nie wyjść z wysiłkowej wprawy. Mam nadzieję, że za dwa trzy dni to się zmieni i wrócimy do naszego rytmu. Dzisiaj zrobiliśmy tylko 30 minut ćwiczeń w domu i były one podobne do już poprzednio pokazywanych, zatem nie było potrzeby ich filmowego dokumentowania.

Tak jak pisałem nasze ostatnie dni z ćwiczeniami nie wyglądały zbyt dobrze z powodu choroby i innych nie do końca zależnych ode mnie rzeczy, ale za to kiedy nie ma szans na praktykę treningową, to zawsze możemy o czymś napisać teoretycznie. To też jest ważne, bo pozwala spojrzeć na wiele ważnych tematów z nieco innej, czasem naukowej perspektywy. Dlatego poniżej przedstawiam krótki tekst o nadwadze i otyłości małych dzieci. Problem ten na pewno istnieje i został zapewne dokładnie opisany, ale  ja ze względu na charakter bloga traktuję go szczególnie

Otyłość u dzieci - w jaki sposób temu zaradzić? 

Dzieci mogą osiągnąć właściwy rozwój i właściwą masę ciała tylko przy pomocy rodziców lub innych opiekunów. Jeśli się to udaje, to wówczas cała rodzina czerpać będzie z tego sukcesu korzyści. Wybór zdrowego jedzenia, rezygnacja z fastfoodów, wzrost aktywności fizycznej oraz korzystanie z profesjonalnych porad to czynniki, które rzeczywiście pomagają. W przypadku dzieci żadne drastyczne i agresywne diety nie są w stanie skutecznie pomóc. Zdarza się często, że nadwaga i otyłość pojawia się w okresie uczęszczania dziecka do szkoły podstawowej, a potem przy braku reakcji na taki stan trwa do końca lat edukacji i dalej do okresu pełnej dorosłości. Dlatego w tym trudnym szkolnym okresie w określeniu sposobu odżywiania dzieci tak ważna rolę odgrywają ich rodzice.

Jak ocenić czy nasze dziecko ma otyłość?

Dobrym narzędziem oceniającym człowieka pod kątem prawidłowych wymiarów jest BMI (Body Mass Index), ale z uwagi na naturalny i stały rozwój dziecka używanie tego miernika nie jest polecane. Najlepszą metodą oceny prawidłowości budowy ciała jest korzystanie ze specjalnie opracowanych siatek centylowych, które bardzo precyzyjnie oddają proporcje wagowo wzrostowe u dzieci w przedziale wieku od 2 do 18 lat. 

Co to są centyle?

Średnia waga i średni wzrost to pięćdziesiąty centyl. To oznacza, że połowa dzieci w tym wieku ma takie wymiary. Maksymalny, 97. centyl pokazuje wartości wagi i wzrostu dla dzieci dużych, a 3. centyl - jak się łatwo domyślić - dla tych najdrobniejszych. Cały obszar pomiędzy 3. a 97. centylem pokazuje granice normy. Zaznaczając wagę i wzrost na siatce, można samemu narysować krzywą rozwoju dziecka. Zasada jest prosta: nawet jeżeli przebiega ona powyżej albo poniżej średniej, ale wznosi się systematycznie - nie ma powodu do niepokoju. Dziecko jest po prostu większe lub mniejsze niż jego przeciętny rówieśnik, ale rozwija się harmonijnie. Siatka centylowa dla masy ciała chłopców - tutaj siatka centylowa dla masy ciała dziewczynek - tutaj 

poniżej 3 centyla – niedowaga 

pomiędzy 3 a 85 centylem – zdrowa norma 

pomiędzy 85 a 95 centylem – nadwaga 

powyżej 95 centyla – otyłość. 

Czy rodzinna zmiana nawyków żywieniowych jest niezbędna? 

Warzywa i owoce to świetna alternatywa dla tradycyjnego i niezdrowego sposobu odżywiania dzieci, a jaką rolę w zmianie nawyków żywieniowych odgrywa aktywność fizyczna? 

• rodzice powinni być dobrym przykładem aktywnego stylu życia, a dzieci lubią naśladować postępowanie rodziców, 
• dzieci powinny być przez swoich rodziców stymulowane do ćwiczeń fizycznych. Najlepiej zacząć od wspólnych zabaw na otwartym powietrzu, 
• by stać się aktywnymi fizycznie jako rodzina, razem organizujmy marsze, wycieczki rowerowe, zajęcia pływackie. Dzieci w wieku szkolnym potrzebują co najmniej 60 minut ćwiczeń dziennie. Tę zasadę, tylko w mniejszym wymiarze czasu (30 minut dziennie) należy stosować wobec dzieci przedszkolnych i maluchów, 
• pamiętajmy by redukować pasywne dziecięce "rozrywki", takie jak TV, gry komputerowe. Tym biernym zajęciom dzieci w wieku szkolnym powinny poświęcać mniej niż 2 godzinny dziennie, a przedszkolaki i maluchy nie więcej niż pół godziny, 
• w celu zdobycia fachowej wiedzy na temat odżywiania dzieci należy korzystać z możliwie największej ilości źródeł (wykłady, seminaria, warsztaty, grupy społeczne itd), 
• bardzo ważne jest, by aktywność fizyczną traktować jako nagrodę za wykonanie przez dzieci pewnych czynności czy postępowania, na przykład zamiast podarku w postaci słodkiego jedzenia zaproponujmy ulubioną przez dziecko grę, albo inną zabawę, 

Prawidłowy i zdrowy sposób odżywiania oraz aktywność ruchowa przyniesie korzyści dla całej rodziny, dlatego każdy z jej członków powinien być zaangażowany w proces zmiany stylu życia. Wówczas dzieciom łatwiej będzie zmienić swoje dotychczasowe przyzwyczajenia pokarmowe, a wysiłek fizyczny stanie się regulatorem masy ciała:

• należy korzystać z profesjonalnych porad żywieniowych (fachowe wydawnictwa. programy tv itd), 
• należy dokonywać starannych zakupów żywności, w których dominować powinny produkty o niskiej zawartości tłuszczu i cukru (sery, mleko, jogurty), 
• zalecane jest spożywanie zdrowego śniadania każdego dnia i koniecznie uwzględniać w nim należy niskotłuszczowe i niskocukrowe produkty, takie jak pełnoziarniste płatki śniadaniowe z mlekiem o niskiej zawartości tłuszczu i owoce,
• zalecane jest podawanie dzieciom do szkoły zdrowych przekąsek, z małą ilością kalorii i bogatych w owoce i warzywa, 
• nie należy podawać dzieciom do szkoły słodkich i gazowanych napojów, lepiej przekonać pociechy do picia wody i niskotłuszczowego mleka czy jogurtu, 
• podawajmy dzieciom więcej warzyw, a jeśli ich nie lubią, to starajmy się je chować pomiędzy inne chętnie spożywane produkty, 
• nie zapominajmy o podawaniu dzieciom jedzenia w małych porcjach, 
• powinniśmy ograniczać spożywanie przez dzieci jedzenia "na wynos", z reguły jest ono z większą zawartością soli i tłuszczy, niż jedzenie przygotowywane w domu, 
• starajmy się w przygotowywaniu posiłków dla dzieci nauczyć planowania, a to oznacza gotowanie ich dnia poprzedniego i gotowość podania zaraz po przyjściu z pracy. Wówczas jest mniejsza pokusa do zamawiania posiłków "na wynos", 
• pamiętajmy, że czas poświęcony na posiłek powinien być czasem mile spędzonym, najlepiej bez pośpiechu i we wspólnym rodzinnym gronie. Do przygotowania zdrowych posiłków zaangażujmy wszystkich członków rodziny 

Zbyt częste oglądanie tv nie pomoże przestroić dzieci w kierunku zmiany sposobu żywienia i polubienia ćwiczeń fizycznych.

Jakie niebezpieczeństwa napotykamy przy zmianie nawyków żywieniowych? 

• nie należy wprowadzać konkretnych "progów" wagowych, a raczej trzeba pokazać dziecku, że poprzez zdrowe pożywienie i aktywność ruchową założone długoterminowe cele zostaną osiągnięte łatwiej i szybciej,
• należy wystrzegać się wprowadzania u dzieci drastycznych diet, ponieważ dzieci dorastające potrzebują pełnego zakresu odżywiania dla ich prawidłowego rozwoju. Należy zatem wprowadzać zmiany powoli, ale systematycznie, 
• należy bezwzględnie unikać stosowania leków i innych wspomagających proces odchudzania preparatów, bo żadne nie pozostają obojętne dla rozwoju dziecka, 
• nie należy absolutnie śmiać się i szydzić z nadwagi dziecka, bo będzie robiło się nerwowe i traciło wiarę w sens zdrowego sposobu odżywiania, 

Pamiętajmy, że rodzice, nauczyciele w szkole, trenerzy w sporcie są najważniejszymi ogniwami w edukacji i budowaniu świadomości dziecka. To dla nich dzieci są w stanie wykonać wiele i ten fakt należy w sposób wyważony ale konsekwentny wykorzystać.

miniatury:
hintv.com